Minder bekend dan Oedipus die een blinde keuze maakt, minder verheven dan Antigone die een sterke keuze maakt door de wetten van de stad te weigeren, is Iphigenia degene aan wie de keuze lijkt te worden ontzegd. Wat te doen? Iets van wat ons heden organiseert lijkt te worstelen met Iphigenia's nachtmerries. In de legende van Iphigenia moest de jonge maagd worden geofferd om de schepen uit Aulis veilig naar de Trojaanse oorlog te laten afvaren. Vandaag is Aulis een land dat geofferd wordt aan de goden van de industrialisatie en het extractivisme. Iphigenia in Kos, een combinatie van documentaire en fictie, een tekst van Maria Kakogionni, is een monodrama met één personage maar een veelheid aan stemmen, dus die van het tragische koor waarvan ook wij deel uitmaken. Hoe onze mythen en onze verwoeste landen bewonen? Ten minste voor één dag zullen wij dit koor zijn dat de voltrekking van het drama bijwoont, commentaar geeft, debatteert, stuitert in de kieren van de tekst die geweven is met klanken uit meer dan één taal, verloren gegane moedertalen, bont en verzameld aan de rand van de bitterheid, waar alles erop wijst dat er geen alternatief is. Maria Kakogianni stelt voor opnieuw aan te knopen met een praktijk waar lezen een gedeelde ervaring is, waar luisteren, de wendingen en vervormingen ervan, de kern vormen van een collectief avontuur waarin betekenis en geluid samensmelten, botsen en soms verloren gaan.
Schrijfster en filosofe Maria Kakogianni werd in 1978 in Athene geboren. Sinds een tiental jaren geeft zij les aan Paris 8, Paris-Diderot en Paris-Dauphine, alsook in artistieke instellingen en andere locaties waar zij regelmatig seminaries geeft. Zij experimenteert met vormen van transmissie en schrijven, met name binnen het interdisciplinaire collectief kom.post, dat in situ apparaten in verschillende formaten onderzoekt (radiocreatie, plastische installatie, of experimentele conversatietoestellen). Ze publiceerde onder meer Printemps précaires des peuples (Divergences, 2017) en recentelijk Ivre décor, een bundel van zes novellen tussen literaire fictie en filosofie (Hippocampe, 2020).
